Sadece onlar inatçı birer mütekebbirdirler. Onlara ne kadar açık ve
sarih âyetler getirilirse getirilsin, ne kadar mucizeler gösterilirse
gösterilsin inanmazlar. Büyüklenmelerini devam ettirirler, İşte burada âyeti kerime inada ve öfke dolu büyüklenmeye bir örnek veriyor
"Onlara gökten bîr kapı açsak ta çıkmağa koyulsalar; "gözlerimiz döndü, biz her halde büyülendik" derler."
Onların gökten açılan bir kapıdan içeri girmelerini düşünmeleri
yeter Bedenleriyle çıkıyorlar, karşılarına çıkan kapıdan içeri dalıyorlar nasıl çıktıklarını iyice görüp hikmeti Rabbaniyenin müşahhas
delilerini bizzat müşahede ediyorlar... Buna rağmen yine de kalkıp
yinede büyükleniyorlar. Ve diyorlar ki: "Hayır... Hayır, gerçek değil bu gördüğümüz şeyler. Olsa olsa birisi bizim gözümüzü döndürdü ve uyuşturdu bizi, bunun için görmüyoruz, sadece hayal ediyoruz" derler...
-Biz her halde büyülendik" derler. Evet bir büyücü büyüledi bizi,
gördüğümüz, dokunduğumuz ve yerinden oynattığımız her şey bir
büyücünün oyunlarından başka bir şey değil.
Evet onların böyle düşünmeleri ve tasavvur etmeleri dahi o iğrenç ve çirkin büyüklenmelerinin ortaya çıkması ve kendilerini rezil
eden inatçılıklarının açıklanması için kâfidir. Gerçekten, artık bunlarla tartışmaya da hiç lüzum yoktur. Çünkü görüyoruz ki onlarda
eksik olan iman yolunu gösteren deliller değildir. Hattâ onlar kendilerine melekler inmediği için de inanmıyor değiller. Zaten onların
göğe çekilmeleri meleklerin kendilerine inmelerinden daha kuvvetli
bir delil değil mi? Ama onlar doğrusu büyüklük taslayan bir toplulukturlar. Evet utanmadan büyüklenirler, haya etmeden, zıkılmadan. Gözleri önüne serilmiş bulunan apaçık gerçekleri görmeden,
dikkate almadan büyüklenir dururlar. ' "
Aslına bakılacak olursa bu bîr insan prototipidir, ki âyeti kerîme büyüklenenler için örnek olarak göstermektedir. Tahkir ve nefret duygusunu daha da fazlalaştıran bir örnek bu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder