için mukadder olan kemâl noktasının en üstüdür, onda mevcut olan
ulvî unsurlarla, toprak unsurlarının özellikleri arasında bir denge
kurmasıdır. Yoksa iki unsurundan birisini bırakıp diğerini tercih
etmesi değildir. İnsanın hiç bir zaman için melek veya hayvan olması matlup değildir. İkisinden birisi insan için beklenen bir üstünlüğü
ifade etmez. İkisi arasındaki mutlak dengeyi bozan her hangi bir
yükselme bu yaratığa göre eksikliktir, insanın asil özelliklerine aykırıdır, ve insanın yaratılış gayesine ve hikmetine muhaliftir.
Organik faaliyetlerini muattal bırakmak için çalışanla, engin ruhî faaliyetlerini çalışmaz hâle getiren arasında hiç fark yoktur. Her
ikisi de fıtratın ahengini bozmakta ve kendisi için Allah'ın istemediğini istemektedir. Her ikisi de insanın asıl bünyesini mahveden korkunç bir felakettir. Bunun için Allah'ın huzurunda her iki kitle de
sorumludur ve hesaba çekilecektir.
Bu yüzden zaten Allah'ın yüce Resulü, kadınlara yaklasmayıp
rahipler gibi yasamak isteyen birisi ile, yıl boyu oruç tutup iftar etmek istemeyen ve geceleri hiç uyumayıp ibadetle geçirmek isteyenlerin bu hareketini menetmiştir. Hz. Â i ş e validemizin rivayet ettiği bir hadisi şerifte bu niyette olanlar için: "Sünnetimi terkeden ise benden değildir.'* buyurmuştur.
İslâm şeriatının insan hakkındaki görüşü budur. Ve bu görüşü
insanın organik yapısını kendisi için temel alır. Ve bu yüzden kurduğu nizamda insanın hiç bir faaliyet sahası yok edilmez ve kabiliyeti
öldürülmez. Bu nizam hiç bir zaman için insanın güç kaynakları arasında dengeyi ve ahengi bozmaz. Birinden diğerine vuku bulacak kaymaları görmemezlikten gelmez. Zira her aşırı gitmenin sonunda
bir atalet gelir, her azgınlığın sonu felaketle biter. İnsan fıtratının özelliklerini korumak: zorundadır ve Allah nezdinde bundan sorumlu olacaktır, islâmın insanlık için koyduğu nizam ise insanın bütün
bu özelliklerini göz Önünde bulundurur ve muhafaza eder, bunların
boşu boşuna konmadığını ortaya çıkarır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder