yalvarır. Sonra Allah, katından bir nimet verince önceden kime yalvarmış olduğunu unutuverir. Allah'ın yolundan saptırmak için O'na eşler koşar. Ey Muhammed! De ki: "Küfrünle biraz eğlenedur.
Çünkü sen muhakkak cehennemliksin."
İnsanın karakteri kendisine bir zarar ziyan dokunduğu vakit apaçık meydana çıkar. O zaman maskesi düşmüş, önündeki perde
kalkmış ve vehimleri dağılmıştır. Artık derhal Rabbine yönelir,
yalnızca O'na döner, O'ndan başka kendisini kurtaracak olmadığını
idrak eder. İddia edegeldiğı ortak ve şefaatçıların yalan ve asılsız
olduğunu bilir.
Ne zamanki o zarardan kurtulup bolluk ve genişliğe kavuşur,
Allah'ın nimeti gelir, başındaki belâ gider, bakarsın ki bu İnsan
derhal dönüş yapmış, maskesini tekrar yüzüne takmış, Rabbine karşı tevbesini, yalvarıp yakarışını, O'nu tevhid ve teşbih edişini, mihnetli günlerinde, O'ndan başka sıkıntısını giderecek kimse bulunmadığı zamanlarda yalnız O'na avuç açıp boyun büküşünü unutuverir... Bunların hepsini unutur da Allah'a bir de eşler, ortaklar
koşmağa başlar. İlk cahiliyet dönemindeki gibi ya bir takım tanrılara tapar, yahut bazı uydurma değerlere, şahıslara ve şekillere.
Pek çok cahiliyet dönemlerinde olduğu gibi, bunları kendi nefsinde
Allah'a ortak koşar... Artık o nefsani arzularına, meyillerine, ihtiraslarına, korkularına, malına, evladına, hükümdarlara, e kabir takımına tapmaya başlar. Tıpkı Allah'a taparcasına, veya daha fazla.
Bu uydurma tanrıları Allah'ı severcesine sever... Şirk, çeşit çeşittir. Gizli olanı var ki. bunun şirk olduğunu çoğu kimseler bilmez;
çünkü bilinen şirk şeklinde değildir, oysa o, şirkin ta kendisidir.
Netice itibariyle Allah'ın yolundan sapılır. Zira Hak yol birdir,
iki olamaz, ibadeti yalnızca O'na yapmak, ancak O'na yönelip, O'nu sevmek, işte Allah'a giden tek yol budur. Allah akidesi, kalbde ortaklığa yer vermez. Ne mal, ne evlât, ne vatan, ne toprak, ne dost,
ne de hısım... Bunlar ve benzerlerinden her hangisi kalbe yer ettiğinde bu Allah'a ortaklar koşmaktır ve O'nun yolundan sapmaktır. Burada bunlarla biraz oyalandıktan sonra gideceği yer ateştir:
"De ki: Küfrünle biraz eğlenedur. Çünkü sen muhakkak cehennemliksin."
Bu dünyanın her çeşit metaı, uzun ömürlü olsa da, azdır. Kişinin yeryüzündeki günleri, ne kadar yaşasa da, sayılıdır. Belki bütün beşer cinsinin yer üzerindeki hayatı, Allah'ın ebedi günlerine
kıyasla, geçici bir eğlenceden ibarettir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder