"Bu Kur’an, düzülüp uydurulmuş bir iftiradan başka bir şey değildir.” dediler.

"Bu Kur’an, düzülüp uydurulmuş bir iftiradan başka bir şey değildir.” dediler.
(BU GÜN DE DEĞİŞİK YÖNTEMLERLE BU İFADEYİ KULLANIYORLAR.)
Bu âyetteki ( «ilil ) yalan ve iftira manasınadır. Fakat inkârcılar bu manayı daha da kuvvetlendirmek için “müfterâ” sıfatını ekliyerek: “Uydurulmuş bir iftiradan başka bir şey değildir.” diyor­lar.
Maksatları daha baştan onun değerinde şüphe uyandırmaktır. O’nun İlâhî kaynağında şek ve tereddütler ihdas etmeye yeltenme­leri bundandır.
Sonra da akıllarınca Kur’an’ın kendisini anlatmaya geçerler :
"Hakka küfreden onlar, "Hak” kendilerine gelince de şunu söy­lediler: Bu, apaçık bir sihirden başka bir şey değildir.”
Kalbleri yerinden oynatıcı bir söz. önce “uydurma” demişlerdi. Bu yetmedi. Onun uydurma olduğunu daha müessir bir sözle teyit ve ispatlamak ister ve ilâve ederler: “O mutlaka apaçık bir sihirden ibarettir!”
Bunlar, halka halka “ithamlar” zinciridir. Bu uydurma itham ve isnatlarla Kur’an’ın açık âyetlerine karşı koyup, onun kalbleri fethetmesine engel olmak isterler. Bu çürük dâvalarının bir delili de yok. Halk takımını kandırmak ve yoldan çıkarmak için ortaya attık­ları yalan ve uydurmalarından başka..
Üstelik bu lakırtıları söyleyenler, ki onlar sözde büyük ve efen­di geçinenleridir.
(BAKTILAR ÖYLE OLMUYOR,BU GÜNÜMÜZDE DE DEĞİŞİK ŞEKİLLERDE MÜSTEŞRİKLER FAALİYETDEDİRLER.KİMİLERİ SÜNNET İNKARCILIĞI İLE KİMİLERİ KAVRAMLARIN MANASINI DEĞİŞTİREREK HER BİR KONUDA AYRI AYRI FAALİYET ÜZEREDİRLER MÜSTEŞRİKLER.BUNLARI BİLMEYEN MÜSLÜMAN KARDEŞLERİMDE BUNLARIN ESİNTİSİNE KAPILIP GİDİYORLAR.)
Peygamber (S.A.) e indirilenin, Kur’anı kerîm ol­duğunu, beşer takatinin fevkinde konuşan insanlar seviyesinin-çok üstünde bulunduğunu bilmiyor değillerdi. Kat’iyetle biliyorlardı bu­nu.. Nitekim o ekâbir takımının Hz. Muhammed (S.A.) ve Kur’anı kerîm hakkmdaki birbiriyle konuşmaları ve halkı, kalbleri açan, gö­nülleri fetheden hu Kur’an’dan uzaklaştırmak için kurdukları tu­zakları bu eserimizde geçmişti.
Bu adamların şahsiyetlerini de açıklıyor Kur’an. Kim oluyor bunlar? Bunlar, onunla başka kitapları mukayese edecek ve vahyi- le vehmi tebrik edebilecek bir kitaba sahip olmayan bir takım üm- mîlerdir. Daha evvel kendilerine kitap verilmiş, bu kitaplarla en son inen Kur’anı kerimi kıyaslamış-ve vahyin mahiyetini bilmiş olsalar­dı o zaman, kendilerine yeni gelenin ne bir kitap, ne de vahiy olma­dığına ve Allah tarafından gönderilmediğine hükmedip, bu yolda bir fetva verebilirlerdi. Bu adamlara daha evvel bir Peygamber de gönderilmemiş olduğuna göre, bunların söyledikleri hiç bir ilme ve esasa dayanmayan kuru bir iddia ve hezeyandan başka bir şey değildir:
“Halbuki biz onlara öyle ders alacakları kitaplar vermediğimiz gibi, onlara senden evvel azap ile korkutucu bir Peygamber de gön­dermedik.”
Kendilerinden önce gelip Allah'ın gönderdiği Peygamberleri, indirdiği kitapları yalanlayıp bu yüzden en kötü âkıbetlere duçar oldukları, Kur’anı kerime muhatap olan bu kavme hatırlatılır. Ve denir ki: Onlara, size verilenin on misli ilim, mal mülk, kuvvet vs. verilmişti. Bakın, Peygamberleri tekzip edince onlar, ne hale geldi­ler, nasıl Allah’ın “reddine” uğradılar.
“Onlardan öncekiler de yalanladılar. Halbuki bunlar, öbürleri­ne verdiklerimizin onda birine ermemişlerdir. Böyle iken Peygam­berlerimizi yalanlamışlardı. Beni inkâr etmek nasıl olur.”
Duçâr oldukları bu red, bu azap cidden çok müthiş ve korkunç­tu. Onların Arap yarımadasında başlarına geleni, Kureyşliler bili­yorlardı. Bu bakımdan, bu hatırlatış kafi gelirdi. Bu alayh ve öfkeli sual “beni inkâr etmek nasıl olur?” öyle bir sorudur ki, dinleyenle­rin kalbini yerinden oynatır ve gaflet uykusundan uyarır. Gerçi on­lar da biliyorlardı ne korkunç bir şeydi o red...
sebe suresi
(BAKTILAR ÖYLE OLMUYOR,BU GÜNÜMÜZDE DE DEĞİŞİK ŞEKİLLERDE MÜSTEŞRİKLER FAALİYETDEDİRLER.KİMİLERİ SÜNNET İNKARCILIĞI İLE KİMİLERİ KAVRAMLARIN MANASINI DEĞİŞTİREREK HER BİR KONUDA AYRI AYRI FAALİYET ÜZEREDİRLER MÜSTEŞRİKLER.BUNLARI BİLMEYEN MÜSLÜMAN KARDEŞLERİMDE BUNLARIN ESİNTİSİNE KAPILIP GİDİYORLAR.)