"Ey kavmim, Allah'a kulluk edin, ondan başka tanrınız yok- tur, sakınmaz mısınız?"

23 — And olsun ki Nuh'u kavmine gönderdik de dedi ki onlara: "Ey kavmim, Allah'a kulluk edin, ondan başka tanrınız yoktur, sakınmaz mısınız?"
24 — Bunun üzerine kavminin ileri gelen kâfirlerinden bir grup
dediler ki: "Bu, sizin gibi bir insandan başka bir şey değildir. Sizden
üstün olmak istiyor. Şayet Allah dilemiş olsaydı melekler indirirdi,
ilk atalarımızdan beri böyle bir şey işitmedik.
25 — Bu adamda nedense biraz delilik var. Bir süreye kadar
onu gözetleyin."
"Ey kavmim Allah'a kulluk edin, Ondan başka tanrınız yoktur." Hak söz hiç bir zaman değişmez. Zira bütün varlıklar hak esasına göre kaim olur. Mevcudattaki her şey hakkı dile getirir: "Sakınmaz mısınız?" Bütün mevcudatın üzerine kaim olduğu bu ilk hakikati inkâr etmenin akıbetinden sakınmaz mısınız? Bunu inkâr etmekle hakikate karşı büyük bir cinayet işlediğinizi ve bu cinayetin
acıklı azabı gerektirdiğini fark etmez misiniz. Ne var ki, N û h
peygamberin kavminin ileri gelen kâfirleri bu söz üzerinde tartışmaya dalmıyor, hakikati gösteren delilleri düşünmüyor, kendi şahısları ve kendilerini hakka davet eden kişinin şahsiyle ilgili basit
görüşlerden ve anlayışlardan kurtulamıyorlar, şahıslardan ve kişilerden uzak, yüce gerçeklere bakabilecek engin ufuklara yükselemiyorlar. Ve bu yüzden bütün mevcudatın üzerine kaim olduğu büyük hakikati göz göre göre görmezlikten geliyorlar. Çevrelerinde bulunan her şey bu gerçeği dile getiriken onlar hiç aldırış etmeksizin N û h peygamberin şahsiyeti üzerinde durarak kişiliğinden söz ediyorlar:
"Bunun üzerine kavminin ileri gelen kâfirlerinden bir grup dediler ki: "Bu, sizin gibi bir insandan başka bir şey değildir. Sizden
üstün olmak istiyor."
İşte onlar bu daracık basit zaviyeden bakıyorlar meseleye. O büyük dâvayı bu basit açıdan görüyorlar. Şu halde onlar dâvanın tabiatını kavrayamazlar, hakikatini göremezler. Zira çok basit ve küçük şahsiyetleri onların büyük gerçekleri görmelerine engel olur. Asıl cevherleri seyredebilmelerine mani olur. Ve kalbleriyle gerçekler arasına bir set çeker. İşte o zaman mesele gayet basitleşir ve onların
gözünde sadece kendilerini üstün gelmek ve kendisi için daha yüce bir mevki kapmak arzusuyle ayrılmış bir kişinin ortaya koyduğu çok basit şahsî bir mesele haline gelir.